De meeste paarden worden vandaag de dag op relatief kleine oppervlakten gehouden. Dit dwingt de boeren om de hooilanden intensief te bewerken, want alleen zo kunnen ze de benodigde hoeveelheid hooi tegen een redelijke prijs leveren. Dit is echter in het nadeel van de paarden, want de lage plantdiversiteit van de weiden (meestal voormalige koeienweiden met grassen die de melkproductie bevorderen) maakt het nog moeilijker. Vooral omdat het spijsverteringskanaal van het paard niet gemaakt is voor licht verteerbaar, eiwitrijk voer. Vanuit biologisch oogpunt is het paard een vezelverslinder, geen graanverslinder.