Als wij onszelf beschouwen en ons verder in meditatie zouden gaan ont-wikkelen, zouden wij tot de ontdekking komen dat wij niet ons lichaam, onze gedachten en zelfs niet onze ziel zijn. Dit is de ultieme staat van Zijn, die de één na jaren pas ontdekt en de ander misschien wel nooit in dit leven, en alles daar tussenin.

Dit is voor de één voor te stellen en voor de ander nog mijlenver en met het brein sowieso niet bereikbaar. Het begint bij meditatie vooral zodat je van het reproducerend denken naar het zelfstandig denken kan transformeren.

Reproducerend denken doen de meeste mensen. Een voorbeeld hiervan is. Je leest een boek en ziet dit compleet als waarheid. Vaak, als dit van een goeroe is of iemand waar je van onder de indruk bent, ga je dit naleven. Je zou het kunnen zien als een geloof nastreven. Je kan nog niet helemaal bij het gevoel of dit alles wel klopt.

Dan gaan we naar het zelfstandig denken. Dit bereik je door meditatie. Door het brein steeds stiller te laten worden, ga je automatisch, na frequente beoefening naar het innerlijk weten. Er zijn geen twijfels je weet. Je gaat steeds meer ontdekken dat alles relatief is, je bent niet je gedachte, lichaam, ziel etc. Hier neem je ook niet meer alles wat je tot je neemt voor waar aan en ontstaat er vertrouwen en rust.