Niet alle paarden zijn hetzelfde en zo hebben de zuidelijke types zoals volbloed Arabieren minder problemen met deze temperaturen dan de noordelijke rassen zoals IJslandse paarden. Vachtkleur speelt ook een rol en verzwakte of oudere dieren krijgen sneller circulatieproblemen dan gezonde volwassen paarden. Toch zijn er voor iedereen drie grote gevaren: uitdroging, verlies van elektrolyten en een hitteberoerte.
Paarden zweten om af te koelen. In extreme gevallen kunnen ze tot 40 liter zweet per uur produceren. Als de hals en de flanken helemaal nat zijn en zich een donkere plooi over de ogen heeft gevormd, bedraagt de zweetproductie al ongeveer 10 liter. Als een paard meer dan 10% van zijn lichaamsgewicht aan zweet verliest en dit niet kan compenseren door te drinken, treedt uitdroging op. Het bloed wordt dikker en belangrijke organen krijgen niet meer voldoende zuurstof. Een tekort aan vocht kan ook worden herkend aan de hand van de huidplooimeting: een bij de schouder opgetilde huidplooi moet onmiddellijk, maar in ieder geval binnen twee seconden, weer glad worden. De capillaire vultijd mag ook niet langer zijn. Dit is de tijd die het bloed nodig heeft om terug te stromen in de kleine bloedvaten, de zogenaamde haarvaten, na een onderbreking in de circulatie. Als u kort maar krachtig met uw duim op het tandvlees boven de snijtanden drukt, wordt het bleek, na 1-2 seconden moet het weer de normale roze kleur hebben.
Er moet altijd voldoende water beschikbaar zijn; voor een volwassen paard betekent dit tot 100 liter water op een dag. Maar water alleen is niet genoeg. Elektrolyten zijn belangrijk voor de verdeling van vloeistoffen in het lichaam. Dit zijn mineralen die elektrische lading kunnen geleiden wanneer ze in bloed worden opgelost. De positief geladenen zijn natrium, kalium, calcium en magnesium en de negatief geladenen zijn chloride, bicarbonaat en fosfaat. Elektrolyten worden uitgespoeld tijdens hevig zweten en moeten worden vervangen. Daarom moet er altijd een zoutblok beschikbaar zijn.
Ondanks voldoende water en elektrolyten bestaat echter bij warm en vochtig weer het gevaar van een hitteberoerte. Door de hoge vochtigheid kan het zweet niet voldoende verdampen. Het koelende effect is dan snel niet meer voldoende en er ontstaat een acute opeenhoping van warmte. De normale temperatuur van een paard ligt tussen 37,5 en 38,2 graden. Oververhitting veroorzaakt een daling van de bloeddruk, wat kan leiden tot kolieken, nierfalen of een instorting van de bloedsomloop. De normale ademhalingsfrequentie van een paard in rust is 10 tot 20 ademhalingen per minuut. Oververhitting kan ook worden herkend aan een versnelde ademhaling, vooral met verwijde neusgaten. Het paard lijkt steeds apathischer, kan wankelen, struikelen en later ook gaan liggen.
Als je je paard niet voldoende schaduw kunt geven, moet je overschakelen op weidegang ’s nachts of vroeg in de ochtend. Naast voldoende water en schaduw kunnen ook planten als meidoorn, ginkgo of rozemarijn worden gebruikt om het hart/de bloedsomloop te versterken en zo de zuurstoftoevoer te verbeteren. En een korte wandeling samen kan het paardrijden vervangen. Of u kunt gewoon een ijsje halen en naast uw paard in de schaduw gaan zitten. Dit is een goede manier om de hete temperaturen door te komen.