Gebruikte onderdelen:
Schors verzameld van één tot twee jaar oude twijgen. Voornamelijk Salix alba, S. purpurea, S. daphnoides
Farmaceutische naam:
Salix cortex con, gesneden wilgenbast
Ingrediënten:
Salicylaten, het gehalte verschilt van soort tot soort
Naast salicylaten zijn er fenolglycosiden, tannines en flavonoïden.
Effect:
De salicyn wordt in de lever geleidelijk omgezet in het effectieve salicylzuur. Zoals bij alle medicinale planten is ook hier de interactie van de actieve ingrediënten belangrijk. Fenolische stoffen hebben een ontstekingsremmende werking, looizuren ondersteunen de maag en darmen en helpen de darmslijmvliezen te regenereren. De salicylverbindingen verminderen koorts en verlichten, net als jicht en reumatoïde medicijnen, pijn, omdat ze zorgen voor een betere doorbloeding van cellen en weefsels.
Toepassing:
Theebereiding
In 250 ml koud water wordt een flinke theelepel fijngehakte wilgenbast aan de kook gebracht en 5 minuten laten trekken. De gezeefde vloeistof wordt gekoeld en als drank gegeven. Correct bereide wilgenbastthee smaakt goed en is licht verteerbaar. Bijwerkingen zoals maagirritatie worden vaak toegeschreven aan salicylaat-intolerantie, maar zijn vaak te wijten aan het hoge tanninegehalte als gevolg van overmatig koken.© prof.dr. Otto Wilhelm Thomé – WikimediaPaarden. Andere herbivoren kunnen de wilgenbast droog eten of (doe dit altijd bij paarden) geef de restanten van de theebereiding.
Oude honden met gewrichtsproblemen, jicht of reuma kunnen regelmatig wilgenbastthee drinken. Kruiden die salicylzuur bevatten, zijn echter niet geschikt voor katten.
Vanwege de bloedverdunnende en licht pijnstillende werking van de wilgenbast wordt het als doping beschouwd volgens de FN en mag het niet twee dagen voor wedstrijden worden gegeven. Hetzelfde geldt voor de moerasspirea, die goed te combineren is met de wilgenbast. Bij paarden is deze combinatie een goede remedie bij hoefbevangenheid en mok. De verwijding van de haarvaten zorgt voor een goede celstofwisseling – vooral in het been- en hoefgebied – en zorgt ook voor de afvoer van stofwisselingsproducten van het been naar de afvoerorganen.