Het kopen of zelfs verzamelen van planten, er thee van zetten, ze eten of ze voeden gaat voor velen gepaard met onbehagen. Dit onbehagen wordt gevoed door hen die zich liever baseren op chemisch nauwkeurig gedefinieerde stoffen en dus berekenbare waarden. Eten door nummers!
Duizenden jaren lang waren planten uit de natuur de belangrijkste voedingsbron voor mensen en hun dieren, en dat is nog steeds zo voor herbivore wilde dieren. Vijftig jaar geleden kon men een paard gewoon in de wei laten grazen, in combinatie met het bijvoeren van hooi, stro en zout, en dat was een aan de soort aangepast aanbod dat aan zijn behoeften voldeed. Maar waar zijn zulke weiden vandaag nog te vinden? Paardeneigenaren uit het middelgebergte en de alpiene streken, waar de paarden in de zomer naar de kruidenrijke hooggelegen weiden komen, melden unaniem dat huid- en hoefproblemen, moeilijkheden bij de vachtwisseling, aandoeningen van de luchtwegen of stofwisselingsziekten als sneeuw voor de zon verdwijnen. Dit is te danken aan de talrijke secundaire plantaardige stoffen met hun ontstekingsremmende werking, hun stimulering van de spijsverteringsorganen en hun bevordering van de gewenste darmflora. Dus het is allemaal te danken aan de soortenrijke kruidenweiden. Naar dit voorbeeld hebben wij soortenrijke mengsels samengesteld die ook typisch zijn voor het landschap.
Helpen kruiden überhaupt als het paard of andere dieren ziek zijn? Deze bezorgdheid is gebaseerd op een wereldbeeld dat plant noch dier als een holistisch wezen wordt beschouwt, maar veel afzonderlijke plantaardige stoffen los van elkaar worden beschouwt en toegekend aan specifieke lichaamsfuncties, ongeacht de directe behoefte en dosering.
Vaak worden de argumenten van de farmaceutische industrie kritiekloos overgenomen, ook door voederfabrikanten en therapeuten: Kruiden zouden alleen werken als ze voor korte tijd worden gebruikt, d.w.z. maximaal vier weken. Onlangs is er zelfs over gesproken dat slechts maximaal drie kruiden tegelijkertijd op het organisme inwerken.
De kruidenrijke hooggelegen weiden in de Alpen, de zomerweiden van de IJslanders, de geurige landschappen van de Extremadura of de bonte ruige weiden van de Schwäbische Alb zouden dus slechts vier weken geschikt zijn voor paarden, waarna de paarden nog minstens vier weken op gras en hooi zouden moeten staan.
500 triljoen bacteriën in de darmflora worden zelfs met drie maal drie (9) en zelfs met drie tot de macht van drie (27) kruiden niet overbelast. Integendeel, op de soort afgestemde veelzijdige kruidenvoeding stabiliseert de darmflora en het immuunsysteem. Als kruidenmengsels op de natuur zijn gebaseerd en voor afwisseling en diversiteit in het voer zorgen, kunnen ze ook over een langere periode worden gegeven. In de natuur verandert het aanbod van kruiden het hele jaar door, zodat het zinvol is kruidenmengsels het hele jaar door af te wisselen, vooral omdat de oorspronkelijke natuurlijke variëteit moeilijk te imiteren is; wilde paarden gebruiken een voedselspectrum van 200 – 300 planten.
Het bijzondere van planten is de complexiteit van hun actieve bestanddelen, die bestaan uit 100, 500 of zelfs meer verschillende verbindingen. Deze actieve bestanddelen in planten, de tannines en bitterstoffen, de glucosinulaten, de flavonen en flavonoïden, de grote groep van antioxidantverbindingen en de etherische oliën worden in hun complexiteit uitsluitend door planten geproduceerd. Omdat ze niet worden gebruikt voor de primaire energiestofwisseling, worden ze secundaire fytochemicaliën genoemd.
De volgende keer dat u verkouden bent of last hebt van uw darmen, zal een thijmthee u goed van pas komen, of u bereidt u uw salades met Provençaalse kruiden of een mengsel van Italiaanse kruiden met tijm. Het is niet anders met onze dieren.